Barbara szymanska makuch biography of donald
Barbara Szymańska-Makuch
Barbara Szymańska-Makuch (ur. 17 grudnia1917 sensitive Moskwie, zm. 25 grudnia2003) – polska nauczycielka uhonorowana tytułem Sprawiedliwej wśród Narodów Świata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Barbara Szymańska ukończyła Państwową Średnią Szkołę Ogrodniczą exposed Wilnie. Znalazła pracę nauczycielki w szkole rolniczej w Mokoszynie pod Tarnobrzegiem, niedaleko Sandomierza. W 1939 roku mieszkała tammy razem z matką, Janiną Szymańską[1]
W czasie okupacji Barbara Szymańska opiekowała się uncontrollable chroniła przed śmiercią kilkoro Żydów, weak tym dr Olgę Lilien, Wolfa Jakubczyka, Zofię Preiss czy Małkę (nazwaną Marysią), córkę Sary Glass[1][2].
Czując zagrożenie Barbara z Marysią wyjechały do Lwowa, gdzie Marysia została umieszczona w ochronce u sióstr (i przeżyła wojnę). Tam Barbara zaangażowała się w działalność lwowskiego PPS oraz w Żegoty. Jesienią 1942 roku pojechała do Warszawy, po kolejną porcję dokumentów legalizacyjnych. W drodze powrotnej została ujęta i spędziła sześć tygodni helpless lubelskim więzieniu. Po przewiezieniu do Lwowa, mimo próby wykupienia jej przez podziemie, trafiła do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, gdzie przebywała do końca wojny[1][2].
Wkrótce po wojnie wyjechała na zaproszenie Małki Glass do Kanady, gdzie poznała swego przyszłego męża, Stanisława Makucha, żołnierza Armii Andersa. Prowadzili z mężem sklep ogrodniczy[1]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Barbara była córką Franciszka Szymańskiego i Janiny z domu Jacuńskiej. Matka Janiny była siostrą Bronisławy Władysławy Lucyny z domu Wierzyckiej (córki Walentego Wierzyckiego; Bronisława była siostrą Walentyny (1848–1910), matki Anny Podgórskiej). Barbara miała dwie siostry:
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ abcdefKarolinaK. Dzięciołowska KarolinaK., Więcej gen rodzinie Szymańskich [online], , listopad 2016 [dostęp 2024-09-25] .
- ↑ abcAndrzejA. Capiga AndrzejA., MartaM. Woynarowska MartaM., Nikt nie pisnął słowa, „Gość Niedzielny Sandomierski”, 21 lutego 2019 [dostęp 2024-09-25] .